The Brain Mixologist
21 augustus – 31 oktober, 2021

LUCIE DRAAI
VALENTINA JAGER
ERIKA ROUX
BORAM SOH
AMY SUO WU
MARÍA SOSA

curated by EVA POSAS

Stel jezelf voor dat je een kind bent die haar moeder een private taal hoort spreken. Zij spreekt het in haar dagelijks leven en met de rest van jouw familie, maar ze gebruikt het nooit met jou, haar kind. Deze taal wordt een geheimcode, verboden, zodat het niet de andere talen besmet die je perfect dient te spreken om in de maatschappij geaccepteerd te worden. Dit is het geval voor vele afstammelingen van Naties zonder Staat––ook wel ‘indigenous people’ genoemd. Hun persoonlijke geschiedenissen zijn volledig verbonden met een taal die niet uitgesproken mocht worden, gedachten die niet begrepen konden worden. Talen overstijgen echter hun linguïstische vormen om potentieel gesproken te worden door de rituelen van de gemeenschap, de lichamelijke ontmoeting tussen hen. Dat is hoe fantoomtalen ontstaan.

Bewust van het feit dat ‘indigenous’ kennisvormen bemiddeld zijn door koloniale taal en diens machtsstructuren, liggen sommige verhalen verborgen buiten woorden en kunnen ze niet waargenomen worden via letters of syntaxis. Maar ze kunnen wel gevoeld en uitgevoerd worden. Lichamen werken resonerend, ze resoneren met de specifieke geluiden van de natuur. We leren onze moedertaal niet mentaal maar fysiek.

The Brain Mixologist is een tentoonstelling die speelt met de talen van het lichaam die metalinguïstische verhalen of kennisvormen van onderdrukte moedertalen ontvouwen en nog altijd resoneren door sensualiteit, ritualistische praktijken en haptische ontmoetingen. Fantomen die heen en weer bewegen, van lichaam naar lichaam, als sociopolitieke gebaren van andere wereldbeelden.

Met een titel ontleend aan een gedicht van de Mexicaanse kunstenaar Valentina Jager zal deze tentoonstelling de werken van kunstenaars tonen die de talen van het lichaam benaderen, hun performatieve kant, het spontane, de expressie van emotie in de wereld. Nu in pandemische tijden de geïncarneerde communicatieve betekenis en lichamelijke gebaren verwaarloosd worden; wat betekent het om te communiceren voorbij het gesprokene als––Paul B. Preciado parafraserend––het lichaam het platform is dat de materialisatie van politieke verbeelding mogelijk maakt?

Lucie Draai raakt aan onderwerpen als interspecies en interspectrale relaties en verweeft deze in persoonlijke verhalen die spelen met het verschijnen en verdwijnen van het lichaam, de geest binnen en buiten de ruimte. Beïnvloed door Butoh-dans, creëert Valentina Jager een script dat een notatie voorstelt voor bewegingen met visualisaties die voortkomen uit spirituele sessies. Erika Roux begeleidt La Révolution est en marche, een collectief orgaan dat protesten, vergaderingen en bijeenkomsten organiseert tussen sociale media en sociale ontmoetingen. Boram Soh voert het laatste gebaar van een dood dier op dat wordt waargenomen door middel van het lichaam en de belichaming van materialen als een dialoog met leven en dood. Amy Suo Wu communiceert met de werelden buiten het sterfelijk bestaan met behulp van belichaamde publicaties als een self-fulfilling prophecy-instrument dat nauw samenwerkt met het waardesysteem van haar moeder en esthetische gevoeligheden bij het zoeken naar herstel tussen generaties. María Sosa stelt zichzelf voor om kosmogene opvattingen over het lichaam te herstellen van objecten die dateren van vóór de Spaanse invasie om de plaats van het lichaam en de collectieve persoon in de wereld te redden.